Asset Publisher Asset Publisher

Obszary Natura 2000

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.

Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha.

Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:

  • obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków jednego lub wielu gatunków. W ich granicach ptaki mają korzystne warunki bytowania w ciągu całego życia, w dowolnym jego okresie albo stadium rozwoju.
  • specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), w znaczący sposób przyczyniają się w swoim regionie biogeograficznym do zachowania lub odtworzenia stanu właściwej ochrony siedliska przyrodniczego lub gatunku będącego przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także mogą znacząco przyczynić się do spójności sieci obszarów Natura 2000 i zachowania różnorodności biologicznej w obrębie danego regionu biogeograficznego.

Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 144 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i 823 obszary ochrony siedlisk (SOO), w tym 364 obszary mające znaczenie dla Wspólnoty. Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.

Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.

Celem utworzenia sieci Natura 2000 jest zachowanie zagrożonych wyginięciem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt na terenie Europy

Większość obszarów Natura 2000 obejmuje tereny leśne. Dlatego w latach 2006-2007 w Lasach Państwowych przeprowadzono inwentaryzację przyrodniczą gatunków i siedlisk chronionych w ramach sieci Natura 2000. Warto podkreślić, że ponad 32 % powierzchni leśnej RDLP w Radomiu weszło w skład obszarów Natura 2000. Jest to efektem długofalowych działań leśników w zakresie ochrony przyrody i świadczy o dobrej kondycji przyrodniczej tutejszych lasów.

Łącznie w ramach Dyrektywy Ptasiej wyznaczono 10 obszarów specjalnej ochrony o łącznej powierzchni 35 tys. ha. Natomiast proces wyznaczania obszarów w ramach Dyrektywy Siedliskowej nie został ukończony. Aktualnie 72 obszary o łącznej powierzchni 96,5 tys. ha zostały zatwierdzone przez Komisję Europejską i posiadają status OZW (Obszarów Mających Znaczenie dla Wspólnoty).