Uroczystości rozpoczęła msza św. w kościele w Mniszku sprawowana przez ks. prał. Edwarda Poniewierskiego, kanclerza Kurii Biskupiej w Radomiu w intencji zamordowanych przez UB: Aleksandra Młyńskiego ps. Drągal, Zbigniewa Ejnenberga ps. Powstańczyk oraz Zygmunta Chmielewskiego ps. Lew.

Po liturgii w Kolonii Wawrzyszów pod krzyżem symbolicznie upamiętniającym miejsce śmierci żołnierzy złożono kwiaty i odczytano apel poległych. W uroczystościach wzięli udział leśnicy z biura radomskiej dyrekcji LP na czele z Markiem Szarym, zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych i rozwoju oraz nadleśniczowie i pracownicy nadleśnictw: Przysucha, Radom i Stąporków. Delegacja leśników z Nadleśnictwa Przysucha prezentowała sztandar RDLP w Radomiu. Obecne były też sztandary NSZZ Solidarność oraz straży pożarnej. W uroczystościach udział także wzięli poseł na Sejm RP Dariusz Bąk, księża z miejscowej parafii, Bractwo Kurkowe św. Sebastiana w Radomiu, Związek Piłsudczyków, Związek Strzelecki, OSP w Mniszku, Wójt Gminy Wolanów, przedstawiciele NSZZ „Solidarność”, żołnierze WOT, Rycerze Kolumba, Potomkowie Żołnierzy Niezłomnych oraz społeczność lokalna.

Porucznik Aleksander Młyński pseudonim Drągal to jeden z żołnierzy polskiego podziemia związanych z ziemią radomską i jeden z najsłynniejszych żołnierzy antykomunistycznej partyzantki, który stał się ofiarą reżimu komunistycznego. Stworzył po wojnie odział Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, który bezwzględnie walczył z władzami komunistycznymi.

Por. Aleksander Młyński ps. "Drągal” dowodził grupą, która pod koniec lat 40. prowadziła najintensywniejsze działania przeciwko komunistom na Kielecczyźnie, a jej członkowie mieli duże doświadczenie partyzanckie nabyte w wyniku powojennej działalności w podziemiu antykomunistycznym. Według dokumentów i historyków przez kilka lat operowali na tych samych terenach (m.in. powiaty: radomski, kozienicki, opoczyński) i znani byli okolicznej ludności. Wielu mieszkańców północnej Kielecczyzny udzielało im pomocy płacąc za to pobytem w aresztach UB i więzieniach.

Pomimo usilnych dążeń aparatowi bezpieczeństwa przez kilka lat nie udawało się całkowicie rozbić grupy. Dopiero 25 sierpnia 1950 r. w pobliżu Kolonii Wawrzyszów w pow. radomskim, specjalna „grupa pozorowana”, złożona ze zdrajcy i trzech funkcjonariuszy UB, przeprowadziła udaną akcję likwidacyjną. Zdradził „Drągala” jego były współtowarzysz Marian Bukała ps. „Zbych”, przedstawiając mu funkcjonariuszy UB jako działaczy podziemia niepodległościowego z Lubelszczyzny. Żołnierze zginęli od kul członków grupy pozorowanej UB, udającej patrol partyzancki.